Overpeinzingen

Voor elke goede fokker is het moeilijk om de beste combinaties uit te zoeken. Je bent op zoek naar specifieke dingen omdat je verschillende eisen hebt. Beide ouders moeten tenslotte iets bijdragen en de pups zouden de foutjes van de ouders moeten verbeteren.
De foutjes van de toekomstige moeder kent de fokker meestal wel, nu is het de taak om op zoek te gaan naar een reu die daar goed bij past. Ook de reu zal zijn eigen foutjes hebben en dat is ook helemaal niet erg. De perfecte hond bestaat immers niet.

Daarbij is het ook belangrijk dat de afstamming van beide honden niet te dicht verwant is. Hoe minder verwant de ouderdieren zijn hoe gevarieerder de pups genetisch zijn. Dit betekent minder kans op ziektes en een beter immuunsysteem. Daarom is het fijn om te weten welke honden er in de voorgaande generaties in de stamboom voorkomen. Hierom is een stamboom erg waardevol.

Problemen ontstaan wanneer er concessies worden gedaan bij één van deze twee dingen.

Ik heb het geluk om 2 prachtige sportieve teefjes te hebben, Yara en Lucy. Zij hebben voorouders die bekend voor me zijn. In het geval van Lucy zal zij binnenkort alle gezondheidsonderzoeken ondergaan. Yara is al volledig getest en zij voldoet aan onze criteria. Dan komt nu het moeilijk gedeelte, een reu vinden. Reuen genoeg, zou je zeggen. Ja, absoluut. Maar zoals vast nu wel duidelijk is gaan we niet voor zomaar een partner maar willen we de meest gezond haalbare resultaten bereiken die maar mogelijk zijn.

Ten eerste moet de reu volledig onderzocht zijn. Hier gaat het vaak al mis. Als er al gezondheidsonderzoeken zijn verricht zijn deze erg summier en ook de resultaten zijn maar moeilijk te verkrijgen want deze zijn niet openbaar. Mocht je het geluk hebben dat de reu uitgebreid getest is moeten de resultaten hier van ook ruim voldoende zijn. Gelukkig zijn er wel een aantal reuen die heel uitgebreid onderzocht zijn en ook geweldige gezondheidsresultaten hebben. Maar nu zijn we er nog niet.
Onze pups krijgen een FCI stamboom, dit betekent dat de ouderdieren een FCI stamboom moeten hebben. De ouders moeten in Nederland ook DNA afstaan wat vergeleken wordt met het DNA van de pups. Zo ben je in Nederland zeker dat de ouders van de pups ook echt de ouders zijn. De FCI accepteert in Nederland geen honden uit een andere stamboomorganisatie. Yara en Lucy hebben beiden een FCI stamboom, deze is ook vereist voor de partner.

En hier ligt vaak een probleem.

Er zijn heel wat andere stamboomorganisaties die dus niet erkend worden door de FCI. Dit betekent niet automatisch dat ze minder betrouwbaar zijn, dit verschilt van vereniging tot vereniging. Er zijn verenigingen waar je je eigen stamboom in kunt vullen maar er zijn ook verenigingen waar er ook DNA afgenomen wordt van de ouders en de pups. Deze verenigingen zijn net zo betrouwbaar als de FCI en als enorm voordeel accepteren zij ook honden die vanuit andere stamboomregistraties komen.
Met het opsplitsen van stamboomregistraties is ook de populatie opgesplitst in kleine groepjes. Dit komt de genetische diversiteit niet ten goede.

Vaak zijn de reuen waar ik in geïnteresseerd ben niet voorzien van een FCI stamboom maar van een stamboom uit een alternatieve organisatie. Er zijn maar enkele reuen binnen de FCI die voldoen aan ons eisenpakket. Veel van deze reuen zijn verwant aan Lucy of Yara of ze voldoen niet qua gezondheidsresultaten.

Ik weiger concessies te doen qua gezondheid voor een FCI stamboom. Mocht Lucy slagen voor alle gezondheidsonderzoeken hebben hebben we al een prachtige reu voor haar op het oog. Hij heeft een FCI stamboom en dit betekent dat eventuele pups deze ook krijgen.

En daarna? Daarna zijn alle FCI reuen waar ik weet van heb te verwant of die hebben we al gebruikt. Wie weet wat de toekomst brengt.

Ik vraag me ernstig af of de toekomst van Hawbucks, of zelfs die van de Franse Bulldog, binnen de FCI ligt..